Brzydka, kreskówkowa grafika w Smashmuck Champions sprawia, że pierwsze wrażenie w obcowaniu z tytułem nie należy do najlepszych. Potrzeba czasu, by zrozumieć, że mamy do czynienia w istocie z naprawdę udanym przedstawicielem gatunku MOBA.

Oczywiście nie wierzę w to

Gra roku.

Serio. Niech schowają się te wszystkie GTA, BioShocki, Asasyny i CoD-y. Żadna inna produkcja nie sprawiła mi w ostatnim czasie równie dużo czystej, nieskrępowanej przyjemności, co wyjątkowe dzieło studia Ubisoft Montpellier.

Już Rayman

Szanowni pasażerowie, dziś wyruszymy do krainy niezbadanej dla przeciętnego Europejczyka, pełnej dziwów i trudnych do pojęcia zwyczajów. Gdy będziemy już na miejscu, zajrzymy w najbardziej odległy kąt najmniejszej niszy, gdzie trójkolorowym blaskiem zadziwi nas Color

Wiedza o japońskich produkcjach ogranicza się u nas zwykle do Final Fantasy albo Metal Gear Solid, a tymczasem warto przekonać się, jak radzi sobie tamtejsza scena indie – ot, na przykład taki Metal Shinobi Assassin.

To dwuwymiarowy side-scroller: jedna z tych

Donkey-Me: Raiders of the Lost Ark należy traktować jako początek większej serii gier. Twórca postawił sobie za cel przerobienie klasycznego Donkey Konga na modłę najpopularniejszych filmów hollywoodzkich.

Jak łatwo wywnioskować z tytułu, na pierwszy ogień

Disclaimer: produkcja znajduje się jeszcze w fazie alpha, więc jeśli przybywacie z dalekiej przyszłości (macie już tam latające samochody?), nie sugerujcie się zbytnio opisem i oceną, bo od tego czasu wiele się mogło zdarzyć.

Heavy Bullets to nieco inne spojrzenie na du

XCOM: Enemy Unknown na iOS-a należy do rzadkiego wciąż gatunku "prawdziwych" gier na tej platformie. Jasne, Angry Birds czy Cut the Rope to całkiem sympatyczne produkcje, ale chyba nikt nie pomyliłby ich z hitami z konsol czy pecetów.

W przypadku XCOM-a j

Gone Home to bardzo udana produkcja, która jednak nie zasługuje na dziesiątki przyznawane ochoczo przez zachodnie media branżowe, zachowujące się, jakby miały do czynienia z objawieniem dekady.

Zwodzą zresztą nie tylko recenzenci, bo i sama gra wydaje się czym innym

Porozmawiajmy o mikropłatnościach…

Dungeon Hunter 4 jest darmowy, ale chciałbym go kupić. Naprawdę. Zapłacić te 5 czy 10 dolarów z góry i mieć święty spokój. W obecnej formie gra jest bowiem bardziej irytująca niż reklamy na Polsacie.

&nb

Runner 2 to sequel idealny. Jest ciekawszy, ładniejszy, bardziej rozbudowany i na każdym kroku czuć, jak wiele pracy i serca włożono w jego stworzenie. Jeśli spodobała ci się jedynka, w zasadzie możesz na tym poprzestać czytanie tej recenzji i od razu kupić sequel. Nie będz